خیلی سخته مشوق بودن ...
وقتی کسی میخونه از صداش تعریف کنی
وقتی می‌رقصه براش دست بزنی
وقتی کسی ساز میزنه با صدای سازش حس بگیری
وقتی کسی چیزی می‌نویسه تحسینش کنی
وقتی نقاشی میکشن ذوق کنی
به همه باور داشته باشی
الا خودت
وویس صداتو که آهنگ های مورد علاقتو میخونی سه چهار سال تو گوشیت نگه داری و تنهایی گوش کنی
جلوی آینه برا خودت برقصی
فقط وقتی خونه کاملا تنهایی ساز بزنی که کسی رو اذیت نکنی با صداش
( تو این یه مورد مشوق دارم. چون نوشته هام زندگیمن یه طورایی )
نقاشی هاتو پاره کنی ...
خلاصه که میگن اونی که همیشه بقیه رو میخندونه خیلی غمگینه
ما هم اونی بودیم که برای بقیه دست زد ولی خودشو قایم کرد از بقیه
خودشو
استعدادهای نداشتشو...
پ.ن: دوست دارم دپ باشم😏🙄امروز حال طنز نوشتن ندارم
🕊️ | یکشنبه ۲۷ مهر ۱۳۹۹
10:17 PM